علی اصغر جمالی: از فوتبال حرفه ای، ما فقط رقم های میلیاردی قراردادها را می شنویم

معرفی:علی اصغر جمالی،ورزشکار پیشکسوت محبوبی است که فوتبال مسجدسلیمان با نام او همراه است.گل تاریخی جمالی به پرسپولیس باتمام سردارانش در دیدار رفت بازی تیم تاج مسجدسلیمان و پرسپولیس تهران در سری مسابقات جام باشگاه های ایران در دی ماه 1350 در استادیوم مسجدسلیمان،تنها شکست پرسپولیس در دیدارهای رفت و برگشت این دور مسابقات را رقم زد.مهمتر از این گل شوت سهمگینی بود که تنها چند دقیقه قبل از این گل تاریخی توسط جمالی وارد دروازه پرسپولیس گردید وباعث پاره شدن تور دروازه و بیرون رفتن توپ از دروازه شد.هرچند این گل توسط داور مردود اعلام شد،اما باعث خلق شعار”جمالی یواش تور رو پاره کردی”برای سالها در میان تماشاگران مسجدسلیمانی فوتبال گردید.شکستی سنگین برای پرسپولیس که تا سالها عامل کری خواندن هواداران تاج(استقلال)تهران بر سکوهای استادیوم پیر امجدیه(شیرودی)با شعار”تاج مسجد”هنگام دربی های این دو تیم تهرانی با یادآوری این شکست بزرگ به هواداران پرسپولیس.

شوت های سنگین،سرعت فوق العاده و دریبل های پی در پی ازمشخصات منحصر به فرد جمالی در زمین فوتبال بود.همچنین رعایت اصول جوانمردی،گذشت،حسن اخلاق و روحیه پهلوانی محبوبیتی مضاعف و چهره ای ماندگار برای او در میان تماشاگران فوتبال و مردم مسجدسلیمان بوجود آورده است.

جمالی،انسانی طبیعت گرا و دوستدار محیط زیست گیاهی و جانوری است که در همین راستا با مشکلات فراوان تا حد سپردن تعهد به سازمان آب و برق خوزستان که هیچ گونه چشمداشتی برای بهره برداری و مالکیت در آینده را ندارد،یکی از جزایر دریاچه سد شهید عباس پور را به تنهایی به کاشت در خت و آبیاری چند ساله آنها همت گمارد و امروز این جزیره که به”جزیره جمالی”معروف شده است به مکانی سرسبز و پوشیده از درخت تبدیل گردید.

جمالی،معلمی دلسوز که عشق به پرورش فرزندان روستایی داشته است.ترک تمامی امکانات موجود در شهر می کند و همه سال های خدمت خود را تا بازنشستگی،بعنوان دبیر ورزش در روستاهای مسجدسلیمان به کار مشغول بوده است. علاقه و پشتکار او به این خدمت باعث گردید که تیم های آموزشگاهی دانش آموزان اندیکا در رشته هایی مانند فوتبال و والیبال مقام هایی را در مسابقات استانی و کشوری کسب کنند.

علاقه به میراث فرهنگی و تلاش های بسیار جهت حفظ و نگهداری ابنیه تاریخی و میراث فرهنگی منطقه در سال هایی که این میراث متولی حفاظت نداشته و به حال خود رها شده بودند توسط جمالی و سایر دوستان علاقمندش از خدمات فرهنگی وی می باشد.

پیاده روی تاریخی جمالی از خلیج فارس تا دریای خزر یک رکورد برای طی تمامی طول کشور پهناور ایران با پای پیاده است.در تاریخ6/2/1366سفر خود را آغاز می کند تن در آب خلیج فارس در ساحل بندر دیلم می شوید،قمقمه ای از آب آن پر می کند تا آن را با پای پیاده حمل کند و در دریای خزر بریزد تا عشق خود به پیوند،یکپارچگی و حفظ سرزمین و میراث پارس را ابراز دارد،بعد از 37 روز طی مسیر با تنی خسته و پاهای له شده در چالوس به ساحل خزر می رسد.آب قمقمه را در دریا می ریزد و همراه با کوله ای که بر پشت داشت و قمقمه آب در دست،خود را در دریای خزر غوطه ور می کند،چرخی در آب می زند،بیرون می آید،نگاهی می اندازد و در مقابل چشمان بهت زده آنانی که در ساحل ایستاده بودند بی حال روی ماسه های ساحل خزر می افتد تا دیگر بار مردی نه با تیرکمان بلکه با پای پیاده سرحدات کشورش را نشانه گذاری کرده باشد!

علی اصغرجمالی،متولد 1328 در مسجدسلیمان و دارای دوفرزند دختر و یک پسر است و همچنان در شهر اولین ها زندگی می کند.در کنار بنای باستانی سر مسجد،فوتبال بازی می کند و به M.I.S عشق می ورزد.به بهانه صعود تیم نفت مسجدسلیمان به لیگ برتر و حظور دوباره شهر اولین ها به بالاترین سطح فوتبال کشور مصاحبه ای با ایشان انجام شده که در ادامه می خوانیم…

 

 لطفا به عنوان نخستین سوال در خصوص تاریخ شروع ورزش فوتبال،اولین مربی و تیم هایی که بازی کرده اید و مقام های سطح شهرستان،استان و ملی داشته اید توضیح بفرمایید.

با سلام به شما و مخاطبانتان.من،همچون دیگر بچه های مسجدسلیمانی فوتبال را از زمین های محلات آغاز کردم.در سال ششم دبستان با معلمین خود فوتبال بازی می کردیم وبعد ها در دبیرستان سینا زیر نظر آقای سلطانی،مربی و دبیر ورزش تمرین می کردم.

اولین بازی رسمی خود را با تیم دارایی انجام دادم و در شانزده سالگی برای تیم کلنی(منتخب) مسجدسلیمان انتخاب و عضو آن تیم شدم و همان موقع برای تیم کلنی خوزستان نیز انتخاب و در آن تیم بازی می کردم.

در سال 1350 با تاج مسجدسلیمان در مسابقات جام باشگاه های ایران شرکت کردیم بعد از آن در تیم های سپاهان اصفهان،گمرک اهواز و صنعت نفت آبادان بازی کردم…

لطفا از خاطره بازی معروف با تیم پرسپولیس و گل های معروف آن بازی برایمان بگویید

در دی ماه 1350 بود که با تیم تاج مسجدسلیمان در مقابل تیم پرسپولیس بازی کردیم.تیم پرسپولیس هفته قبل از این بازی،تیم جم آبادان را با گل های زیادی که فکر می کنم پنج یا شش گل بود شکست داده بود و حقیقتاً برای ما سخت بود که پرسپولیس دو تیم خوزستانی را در جام باشگاه های کشور در یکهفته شکست بدهد.از این جهت با غیرت و تعصب تصمیم گرفتیم که مقابل پرسپولیس خوب بازی کنیم و آنها را شکست دهیم.

در آن بازی دو بار دروازه پرسپولیس توسط من گشوده شد که یکبار بعلت آن که تور پاره شد و توپ از درون تور پاره شده از قسمت بالای سمت راست دروازه به بیرون پرتاپ شد و گل قبول نشد و زمانیکه ما تور پاره شده را به داور وسط آقای جلودار نشان دادیم که دیگر دیر شده بود.ولی بعد از پنج دقیقه گل دیگری توسط من وارد دروازه پرسپولیس گردید که ما توانستیم با این گل پیروز شویم و باعث خوشحالی مردم مسجدسلیمان و سایر شهرهای دیگر خوزستان شده بود و من هم از شادی که برای همشهریانم کسب کرده بودم به خود می بالیدم.در آن زمان تمامی بازیکنان تیم تاج مسجدسلیمان محصل دبیرستان بودند و خود من نیز کلاس ششم دبیرستان بودم.

در چه تاریخی با بازی فوتبال خداحافظی کردید و فعالیت مربی گری را چگونه ادامه دادید؟

در سال 1357 بازی خداحافظی من با فوتبال برگزار شد.آقای منوچهر کبیریان که رئیس تربیت بدنی وقت مسجدسلیمان بودند یک بازی با تیم صنعت نفت آبادان ترتیب دادند و من با فوتبال خدا حافظی کردم.از آن پس فعالیت مربی گری خود را آغاز کردم و در حال حاضر نیز دارای گواهینامه مربی گری Cآسیا هستم.

تاریخ و انگیزه پیاده روی شما از خلیج فارس تا دریای مازندران چه بود؟

بعد از اینکه از فوتبال جدا شدم،از آنجائیکه دبیر وزش بودم،بیشتر اوقات مسیر محل اقامت خودم تا مدرسه را پیاده طی می کردم.یک روز که به نقشه ایران نگاه کردم به ذهنم خطور کرد که طول این سرزمین راپیاده طی کنم.با تحقیق دریافتم که تا آن زمان کسی این مسیر را پیاده طی نکرده است.در این خصوص چند کتاب مطالعه کردم و تصمیم گرفتم برای اولین بار این مسیر طولانی را پیاده روی کنم و حدود 37 روز از بندر دیلم در ساحل خلیج فارس تا چالوس در کرانه خزر راطی کردم که در این مدت سه روز ازآن روزها،هوا بارانی بود و من حرکت نکردم.

وضعیت پیش کسوتان ورزشی در در مسجدسلیمان چگونه است و چه انتظاراتی وجود دارد ؟

بیکاری و مهاجرت عجولانه مردم از این شهر،همه چیز را تحت تاثیر خود قرار داده است.مخصوصا” اکثر پیشکسوتان ورزشی از شهر کوچ کرده اند.از این میان چند نفری در شهر باقی مانده اند که تیم فوتبال پیش کسوتان را تشکیل دادند و من مطمئنم اگر روزی از آنهایی که رفته اند خواسته شود برای پیشبرد امر ورزش در شهر به آنها نیاز هست،آنها با شوق و اشتیاق به زادگاهشان خواهند آمد.

نظرتان راجع به فوتبال حرفه ای و راهیابی تیم نفت به لیگ برتر چیست؟

از فوتبال حرفه ای،ما فقط رقم های کلان میلیاردی قراردادها را می شنویم که بنده هنوز سر در نیاوردم که اینها چگونه و از کجا و به چه کسانی و بابت چه تعداد افراد داده می شوند،آنهم به بازیکنانی که هنوز مهارت های اولیه فوتبال را هم برخی از آنها نمی دانند!

مگر می شود فوتبالی پولش حرفه ای باشد ولی بازیش از حد آماتوری هم پایین تر جلوه کند؟در خصوص تیم نفت بسیار خوشحالم که بعد از 43 سال شیران فوتبال مسجدسلیمان به غرش افتادند.به نظرم این تیم برای حضور در لیگ برتر حداقل باید در پست های مختلف هفت بازیکن کار آمد در اختیار بگیرد و گرنه با مشکل مواجه خواهد شد.

و حرف پایانی…

وجود تیم نفت مسجدسلیمان و راهیابی این تیم به لیگ برتر محرکی برای ورزش کردن جوانان است.تیم نفت هم باید قدر این موقعیتی که بدست آورده را بداند.کمتر تیم شهرستانی است که این همه هوادار داشته باشد.تیم نفت غیر از هواداران همشهری،در کل کشور از حمایت هم تباران خود برخوردار هستند.در اهواز،در تهران،اصفهان و هر شهر دیگری و بهترین حالت برای یک تیم این است که مردم فکر کنند که این تیم از خودشان است و این موقعیت خوبی است که برای تیم نفت پیش آمده است…

منبع/سایت زاگرسیان. مصاحبه و عکس از؛ایرج میرقاید