رویش زاگرس: پنجم مرداد ماه سالرروز اقامه اولین نماز جمعه در تهران پس از پیروزی انقلاب اسلامی است، به همین مناسبت گفتگویی انجام دادیم با یکی از زحمت کشان عرصه نماز جمعه مسجدسلیمان که پس از انقلاب در این عرصه همیشه حضور داشته است.
غفور شهنی ساکن مسجدسلیمان است. وی دارای شش فرزند(سه پسر و سه دختر) است و آن گونه که می گوید همه فرزندان ایشان بیکار و بدون منبع درآمد می باشند.
شهنی می گوید: در تاریخ ۱۸ فروردیت سال ۱۳۶۰ وارد حوزه علمیه شدم. یک روز آقای ربانی که خداوند او را حفظ کند مرا دید و چون خیلی جوان بودم ( ۲۴ سال سن داشتم) من را به دفتر امام جمعه و ستاد برگزاری نماز جمعه برد.
آن دوران جوانی پرتلاش و اصلاً شب و روز برایم مطرح نبود عاشق انقلاب و امام بودم. حاج آقا ربانی از من خواست در ساعت اداری سرکار باشم اما بنده قبول نکردم. خستگی در کار من نبود. شهنی در ارتباط امامان جمعه پس از انقلاب گفت: قبل از حاج آقا ربانی حاج آقا محصلی بود که مدت کوتاهی در امامت جمعه مسجدسلیمان حضور داشت. بعد از آن حجت الاسلام ربانی، حجت الاسلام نوری، حجت الاسلام یعقوبی، حجت الاسلام حیدری، حجت الاسلام حاجتی، حجت الاسلام امینی ۱۶سال در امامت جمعه حضور داشت و در حال حاضر نیز حجت الاسلام سید احمدی به عناون امام جمعه مسجدسلیمان حضور دارند که بنده با همه این عزیزان کار کرده ام.
غفور شهنی می گوید: چهل و دو سال شعار می دهم و بعضی نام من را وزیر شعار گذاشته اند.
ذکر یک خاطره: یک خودرو پیکان داشتم در یکی از محلات شهر ماشینم خراب شد خیلی تلاش کردم اما فایده ای نداشت دو نفر از اهالی محله سمت من آمدند و پرسیدند تو همان نیستی که در نماز جمعه‌ها شعار می دهی؟ گفتم بله سریعاً رفت و با پدرش برگشت و با کمک مردم ماشین را راه انداختند.
در دوران دفاع مقدس راننده آمبولانس و راننده وانت نیسان بودم و مجروحین و شهدا را به بیمارستان و سردخانه می بردم. خیلی از روحانیون و امامان جمعه که از مسجدسلیمان رفته اند همچنان با من ارتباط دارند که امیدوارم همیشه سلامت و تندرست باشند…
خدا بهشون عمر طولانی و با عزت عطا کند