باشگاه روزنامه نگاران مسجدسليمان- در آنتولوژی شعرِ شاعران اقلیمی با عنوان «بافتار و ساختارِ ادبیات قوم بختیاری» تالیف سریا داودی حموله ، سه محور «زبان، تاریخ، فرهنگ» مد نظر بوده است. «زبان» میراث قوم بختیاری است، «تاریخ» تنها مقولهایست که به خود معنا و مفهوم میبخشد و احتیاج به واسطه ندارد و «فرهنگ» اصالت و اِلمانهای هر عصری را در بطن خود نهفته دارد.
در بخش شعر شاعران اقلیمی مدرن به شعر هوشنگ چالنگی، مجیدفروتن، قدرت الله کیانی، حیاتقلی فرخ منش ، محمدمراد یوسفی نژاد، غلام رضوی، آریا آریاپور،امیر بهادری، یارمحمد اسدپور، هرمز علیپور،سیروس رادمنش، منصور ململی، علی مقیمی، رستم اله مرادی، علیمراد موری …حفیظ الله ممبینی، لهراسب زنگنه، پژمان کیماسی، شاهرضا بابادی، ماشاالله براتی، اکبر بهداروند، احمد علی پور، باران پور،میرقاید، صالحی، مرادی … و در بخش شاعران کلاسیک اقلیمی به شعر ملا زلفعلی کُرانی، داراب افسر بختیاری،مهراب افسر بختیاری، حسین پژمان بختیاری،میرزای بختیاری،واهب مالمیری، قهرمان محمدی، آرمان راکیان ،عبدالعلی خسروی ، داراب رئیسی، روشن سلیمانی… آرمان موری، احمد عبداللهی، مرید محمدی،فیض الله طاهری، ربیع الله فرهمند، جبار رضایی، حجت تختایی ، بیژن حسینی ،علی بهرامی… و در بخش شاعران اقلیمی نئو کلاسیک به شعر علی بداغی ،یوسف علی میرشکاک، قیصر امین پور، حسن‌زاده رهدار، بـهرام حاجیپور، ،خرم سعیدی، محمد قنبری مرداسی….. به همراه معرفی چند تن دیگر از شاعران اقلیم بختیاری می باشد.
در بخش پیشانی نویس آنتولوژی شعرِ شاعران اقلیمی آمده است که :
شاعران در مرکز جهان ایستاده اند
و تنها شعر می تواند
عظمت یک جامعه را بازگرداند.
سلام
چرا از سيد علي صالحي نامي نيست؟ كسي مي داند؟