رویش زاگرس– چون شهابی که لحظه ای بر آسمان بگذرد، سبکبال و سبکبار رفتند، تا ما زیستنی سربلند را تجربه کنیم. هنوز رد پوتین های شان بر پیشانی ابرها پیداست. هنوز از نام سرخ شان، آسمان آسمان پرنده می ریزد و زمین را به پرواز می خواند. نگاه دریایی شان، نهیب مان می زند که نشستن، قانون تبار ما نیست به یادمان می آورد که به رسم آفتاب، در رگ درختان حماسه، جاری باشیم.
کوچه های خاکی را پشت سر گذاشتند و جاده های افلاک را نشان مان دادند. وجودشان با خمیازه های مردد، نسبتی نداشت، چرا که از نسل سپیده بودند. مسافران خورشید و روشنی، این چنین به بیداری مان خواندند. چون بارانی بهاری، دست مان را گرفتند و با پنجره های آگاهی، آشتی مان دادند. به ایستادن مان توصیه کردند و با کاروان شقایق ها ناپدید شدند.
ما مانده ایم و دشواری وظیفه، ما مانده ایم و راهی که مرد میطلبد. به آیین زمستان تن نمی دهیم که شکوفه های خونین حماسه را از یاد نبرده ایم. گوش به پیغام های آخرشان میسپاریم و دل و جان به مسیر روشن شان. این کوچه های راست قامت، با یادشان نفس می کشند. لبخندهای مان تا ابد، وامدار چشم های آزاده شان خواهد ماند.
همزمان با سوم فروردین گرامی می داریم یاد و خاطره فاتحان قله ریشن را که در سحرگاهان ۳ فروردین سال ۱۳۶۷ با رشادت تمام در سرمای شدید کردستان، قله ی استراتژیک ریشن رو فتح کردند. در این عملیات تعدادی از جوانان شهرمان قهرمانانه جنگیدند و در راه حفظ میهن جان خود را تقدیم ایران کردند. به گزارش پایگاه خبری رویش زاگرس در عملیات والفجر ۱۰ گردان خط شکن حضرت سلمان مسجدسلیمان ۱۶ شهید تقدیم آرمان‌های نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران کرد. شهیدان: سید ولی صالحی، شهید عبدالرضا توکل فرد، شهید کیامرث رشیدی، شهید مرتضی حسین‌پور، شهید عبدالعلی بهرامی، شهید سید مسعود صالحی، شهید یونس منصوری، شهید ارسلان حاجت‌پور، شهید حشمت کرمی، شهید حسین صادقی، شهید علی حسین‌پور شهید جعفرقلی حسین‌پور، شهید داریوش رضایی، شهید ولی کریمی، شهید یوسف رویور و شهید عبدالله حاجی‌پور دلیر مردانی از خطه هزار شهید مسجدسلیمان هستند که در این عملیات به قربانگاه عشق رفتند. یاد و خاطره شان همیشگی و جاودانه باد…
