رویش زاگرس: مدتی ست با همکاری دوست عزیزم حسین عالی محمدی که در بخش ورزشی به تیم خبری رویش زاگرس کمک می کند گفتگو با پیشکسوتان ورزش شهرستان مسجدسلیمان را در این پایگاه خبری آغاز که خوشبختانه بسیار مورد استقبال نیز قرار گرفته است. با پیشنهاد تیم خبری رویش زاگرس در قالب یک بخش مستقل با عنوان یاد یاران سفر کرده ویژه ورزشکاران رشته های مختلف که جان به جان آفرین تسلیم و دیگر در میان ما نیستند را نیز در پایگاه خبری رویش زاگرس آغاز کردیم که در قسمت دوم به معرفی زنده یاد محمد عیدیوندی بسکتبالیست سرشناس مسجدسلیمانی می پردازیم…
زنده یاد محمد عیدیوندی متولد ۱۳ آذر سال ۱۳۴۰، بازیکن و مربی ارزنده بسکتبال شهرستان مسجدسلیمان و استان خوزستان بود. پست تخصصی ایشان گارد راس و تخصص ایشان در پرتاب های سه امتیازی و دو امتیازی بود. زنده یاد عیدیوندی در فتح سبدها همیشه با اسلم دانکهای خود تسلط و قدرتش را به تیم های مقابل دیکته می کرد.
عضویت در تیم منتخب ارتش، منتخب مسجدسلیمان، بزرگسالان استان، مربی تیم بزرگسالان مسجدسلیمان، مربی تیم نوجوانان و جوانان شهرستان و سرپرست تیم بسکتبال استان خوزستان، مربی موفق تیم های بدر و نفت مسجدسلیمان و قهرمانی بلامنازع باشگاهای مسجدسلیمان به عنوان کاپیتان و سرمربی به مدت ١۶ سال در رده های مختلف نوجوانان، جوانان و خاص بزرگسالان، مقام دوم و سوم مسابقات سراسری نفت کشور در سال های ۶۴ و ۶۶،مقام سوم مسابقات استانی در سال ۶۷، مقام اول پرتاب سه امتیازی مسابقات سراسری نفت، مقام اول پرتاب پنالتی مسابقات کشوری نفت، مقام دوم پرتاب پنالتی مسابقات استانی، مقام اول پرتاب ۳ امتیازی مسابقات سراسری نفت همچنین پرورش ده ها بازیکن برتر در تمامی رده های سنی به بسکتبال شهرستان و استان از جمله افتخارات ایشان بوده است.
وی همیشه از آقایان غلامعباس بهادری به عنوان یک مدیر توانمند ورزشی عسکرزاده (نفت) شاکرم کرمزاده (بدر)، امیر سلحشور، اسدالله خرسندی، شعبان پور حبیبی، صیدال سرقلی و عبدل زلفین به نیکی یاد می کرد.
زنده نام محمد عیدیوندی علاوه بر تخصص در رشته بسکتبال در رشته شنا و غریق نجات نیز تخصص داشت و دارای مدرک درجه یک غریق نجاتی و از مربیان مطرح در این رشته نیز بود. وی در تاریخ ۱۱ بهمن ماه سال ۱۳۹۶ دارفانی را وداع گفت و در میان استقبال پرشور شاگردان و مردم مسجدسلیمان در بهشت زهرای چهاربیشه به خاک سپرده شد.
جهان را به اهل جهان واگذاشت/ که خود بود از آن جهانی دگر
پس از مرگ آن پهلوان نژند/ نیابی دگر شادمانی دگر
روحش شاد و یادش گرامی باد.
باخوانش گزارش مصور و شرح زندگی ورزشی زنده یاد استاد مهندس محمد عیدیوندی مرا به سال ۱۳۶۲برد چراکه بسکتبال نیمه جان به اغما وکما رفته چندساله مسجد سلیمان باهمت و فداکاری و هوش ذاتی جوانی رشید وبلند بالا ورعنا به همراه چندجوان گمنام وکم سن وسال باحداقل امکانات جان تازه ای گرفت اری این جوان بلند بالا و باغیرت و پهلوان صفت زنده یاد مهندس محمد عیدیوندی بود که درپی این انقلاب ورزشی به عنوان معمار بسکتبال نوین مسجدسلیمان نام گرفت وباتیم بدرپای درعرصه رقابت ها گذاشت و پس ازآن بود که من افتخار آشنایی بااین اسطوره تکرارناشدنی را پیداکرده و سبب شکل گیری یک علاقه دوجانبه و موجب پیوستن زنده یادمهندس عیدیوندی ویاران وفادارش به تیم تازه شکل گرفته صنعت نفت مسجدسلیمان و سر آغاز شکوفایی وبالندگی بسکتبال نوین مسجدسلیمان شد چراکه باهمت زنده یاد محمدعیدوندی این جوان رعنای بسکتبال مسجدسلیمان و جوانان رعناورشیدی دیگری چون دکتر علی عیدی وندی،بهرام مبصر،غلام عیدیوندی،سیاوش و فرامرزنصیری ،عباس
کیانی،محسن خسرویان، بهرام محسنی نام بسکتبال مسجدسلیمان رادرسطح استان خوزستان وزارت نفت بلند آواره نمود که شرح کامل موفقیت هابه درستی درگزارش تهیه شده قید گردیده است
بدون شک نام و خاطرات و زحمات این اسطوره پهلوان صفت تاهمیشه درتاریخ بسکتبال مسجدسلیمان زنده وجاوید خواهد ماند
روحش شاد ویادش گرامی
غلام بهادری _۶دی ماه ۱۴۰۰_اهواز
روحش شاد و یادش گرامی باد
🌹🌺مرگ پایان کبوتر نیست🌺🌹
کسی که نکونام میردهمی
زمرگش تاسف خوردعالمی
تمام عمردستت صرف شاد ی شد
دستهای تومهربان بودند یکی بیشترازدیگری
وچهره ات مثل وقتی که گلدانی راآب میدهندزیبابود
🌹یادونامت جاودان باد🌹
روحش شاد.
خدا رحمت کنه.
آقای عیدیوندی مرد بزرگوار و انسان کامل و مدیر شایسته ای بودند.
یاد، نام و خاطران مرد نیک نام روزگار جوان برومند زنده یاد محمد عیدیوندی تا ابد زنده باد
روحش شاد و یادش گرامی باد
من از سال ۱۳۷۰ تا ۱۳۷۴ افتخار شاگردی ایشان را داشتم، مسابقات زیادی از جمله مناطق نفت خیز جنوب، مسابقات لیگ استان، بازیهای دوستانه با تیمهای مختلف را با ایشان تجربه کرده ام. از ایشان علاوه بر بسکتبال اخلاق و فروتنی را نیز آموختم، خدایش بیامرزد.
روحش شاد و یادش گرامی
مرحوم عیدوندی انسانی بزرگ و مربی با اخلاقی بودند که بنده و برادرم محمدرضا بمدت ۱۰ سال از سال ۶۳ تا ۷۳ در رده های مختلف تیم نفت مسجدسلیمان افتخار شاگردی ایشان را داشتیم . بنوبه خودم این ضایعه بزرگ را به خانواده محترم ایشان و علی الخصوص جناب علی عیدیوندی و خانواده بزرگ ورزش تسلیت می گویم